ကိုယ့္ကိုယ္ကို မၾကာခဏ သတ္ေသေနက်

 

'စိတ္ညစ္လို႕ အရက္ကုိ ေသာက္တယ္၊ အရက္ေသာက္ ေတာ့ ပုိစိတ္ညစ္တယ္၊ အေၾကာင္း ရွာေတာ့ ေခါင္းထဲမွာ ခ်ာခ်ာလည္'
ခပ္ငယ္ငယ္က ၾကားဖူး တဲ့ သီခ်င္း၊ ကုိယ္တုိင္လည္း သီဆို ခဲ့ဖူးတဲ့သီခ်င္းပါ။ သီခ်င္းအဓိပၸာယ္ ကုိ ခံစားနားလည္တာထက္ ဆိုလို႕ ေကာင္း၊ ဟစ္လုိ႕ေကာင္းတဲ့ အဲဒီ ေခတ္ အဲဒီအခ်ိန္အခါက ေခတ္ စားေနခဲ့တဲ့ သီခ်င္းမို႕
ဟစ္ခဲ့တယ္ ဆိုရင္ မမွားပါဘူး။ အဲဒီေနာက္ ေတာ့ ျမတ္ေလးရဲ႕ 'ကျပားမေလး ညိဳျပာညက္ ဂိုယာရမ္' ျဖစ္သြား ျပန္ေရာ။ အရက္ကုိ ဖြဲ႕ဖြဲ႕ႏြဲ႕ႏြဲ႕ အက်ဳိးအေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိး၊ ခံစား ခ်က္အသြယ္သြယ္နဲ႕ ေဖာ္ျပခဲ့ၾက တဲ့ အဲဒီသီခ်င္းမ်ားဟာ လူငယ္ထု ထဲမွာ ေက်ာ္ၾကားခဲ့သလို တစ္စံု တစ္ရာ ၾသဇာလည္း သက္ေရာက္ ခဲ့ပါရဲ႕။
လူတိုင္း လိုက္နာၾကရ မယ့္ ငါးပါးသီလထဲက တစ္ပါးျဖစ္ တဲ့ အရက္ေသစာ ေသာက္စားမူး ယစ္ျခင္းဆိုတဲ့ ကိစၥဟာ ေကာင္းတဲ့ ကိစၥေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ အရက္ ေၾကာင့္ ေၾကာက္စရာအမွားေတြကုိ လြန္က်ဴးမိတာ၊ အရက္ေၾကာင့္ ဘဝရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ ဆံုးပါး သြားတာ၊ေနာက္ဆံုး အရက္ေၾကာင့္ ဘဝပ်က္ရတာအထိ ေတြ႕ရတတ္ ပါတယ္။ အရက္ဟာ မေကာင္းမႈ လုပ္ဖို႕အတြက္ ရဲေဆးတင္ေပးတဲ့ ေဆးတစ္ခြက္ပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း သင့္တာ၊ မသင့္တာ၊ ေလ်ာ္ကန္ တာ၊ မေလ်ာ္ကန္တာေတြ မစဥ္း စားမိေတာ့ စိတ္ေနာက္ကုိယ္ပါ လုပ္မိသြားၾကရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အရက္ကုိ ဘာသာ ေပါင္းစံုက တားျမစ္ၾကတာပါ။
အရက္နဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ ဆိုးက်ဳိးေတြကုိ သိခ်င္ရင္ ႏုိင္ငံ ေက်ာ္ စာေရးဆရာ၊ သတင္းစာ ဆရာႀကီး လူထုဦးလွရဲ႕ 'အရက္ သမား အမွားတစ္ေထာင္' စာအုပ္ ကို ဖတ္႐ႈေလ့လာရင္ ေတြ႕ႏုိင္မွာ ျဖစ္သလို တျခားတျခား စာေရး ဆရာႀကီးေတြ၊ ႏုိင္ငံေက်ာ္ ပုဂၢိဳလ္ ႀကီးေတြရဲ႕ ပညာေပး ေရးသားခဲ့တဲ့ စာေတြလည္း အမ်ားအျပားပါ။ အလကၤာေက်ာ္စြာ ေရႊမန္းတင္ ေမာင္ရဲ႕ 'ေမာင္မူး' ဇာတ္ထုပ္ဟာ လည္း အရက္ရဲ႕ မေကာင္းက်ဳိးနဲ႕ အရက္ေၾကာင့္ လူေတာမတိုး ႏုိင္တဲ့ ဘဝကေနၿပီး အရက္ကုိ လူ က ျပန္လည္အႏုိင္ယူႏုိင္ခဲ့တဲ့အ တြက္ ေမာင္မူးရဲ႕ အေျခအေနေတြ ေအာင္ျမင္တိုးတက္ခဲ့ပံုေတြကုိ သ ႐ုပ္ေဖာ္ထားတာ ျဖစ္ပါတယ္။
အမွန္ပါပဲ။ အရက္က လူကုိ ႏုိင္သြားတဲ့အခါ လူဟာ အ ရက္ရဲ႕ေက်းကြၽန္ ျဖစ္သြားပါေတာ့ တယ္။ အရက္နဲ႕ ပတ္သက္ရင္ ပထမတစ္ခြက္ကိုသာ လူက ေသာက္ခဲ့တာျဖစ္ၿပီး ခြက္အေရ အတြက္ မ်ားေလေလ အရက္က လူကုိ ျပန္ေသာက္လာေလေလျဖစ္ ၿပီး ေနာက္ဆံုးမေတာ့ အရက္ကပဲ လူကုိ အႏုိင္ယူၿပီး ေနာက္ေကာက္ က်ေအာင္ ထုိးသြားခဲ့တာကုိ အား လံုးလက္ခံၾကရမွာပါ။ အရက္ရဲ႕ ေက်းကြၽန္ျဖစ္သြားတဲ့အခါ မူလ ကုိယ္ရည္ကုိယ္ေသြး၊ အစြမ္းအစနဲ႕ သက္ဆိုင္ရာ ဘာသာရပ္အလိုက္ ထူးထူးျခားျခား ကြန္႕ျမဴးစြမ္းေဆာင္ ႏုိင္တဲ့ အရည္အခ်င္းေတြအားလံုး ဟာ ႏွေျမာစဖြယ္ သဲထဲေရသြန္ ျဖစ္သြားခဲ့ရပါတယ္။
အဲဒီလိုပုဂၢိဳလ္ေတြဟာနယ္ပယ္ရပ္ဝန္းအသီးသီးမွာထင္ရွားေအာင္ျမင္တဲ့သူေတြ၊ တစ္ ေခတ္တစ္ေယာက္လုိ႕ ေျပာရ ေလာက္ေအာင္ ထူးခြၽန္တဲ့သူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ စာေပ၊ ဂီတ၊ ႐ုပ္ရွင္ စတဲ့ အႏုပညာနယ္ပယ္ေတြမွာ ပရိသတ္ခ်စ္တဲ့သူေတြ ျဖစ္ၾက႐ံု မက စီးပြားေရးေလာကမွာလည္း ေရွ႕ေဆာင္ႏြားလားေတြလို ဦး ေဆာင္ဦးရြက္ျပဳၿပီး ေအာင္ျမင္ၾက တဲ့ သူေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပ မယ့္ သူတို႕ရဲ႕ ထူးထူးျခားျခား အ ရည္အခ်င္းေတြဟာ အရက္ရဲ႕ လႊမ္းမိုးမႈေအာက္ကုိ ထူးထူးျခား ျခား ေရာက္သြားတဲ့အခါ ထူူးထူး ျခားျခားပဲ ဘဝေျပာင္းသြားၾကရပါ ေတာ့တယ္။
ေသရည္ေသရက္ဆိုတဲ့ အတိုင္း လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ႐ုပ္ ဘဝနဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာအားလံုးကုိ ေသသြားေစႏုိင္တဲ့ ေသရည္မို႕ ႐ုပ္ ပ်က္ဆင္းပ်က္နဲ႕လမ္းေဘးမွာ လဲ ေနတဲ့သူေတြ၊ ဆုိက္ကားေပၚမွာ ေခါင္းငုိက္စုိက္ ပါသြားတဲ့သူေတြ၊ စားေသာက္ဆုိင္ထဲက ေျခလွမ္း မမွန္ဘဲ ထြက္လာၾကတဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြ၊ မူးလာတဲ့အခ်ိန္ အမွားအမွန္ မခြဲ ျခားေတာ့ဘဲ 'ငါ့စကား ႏြားရ' ေျပာ ခ်င္ၾကတဲ့ ဆရာေတြ၊ ဒါ့ထက္တစ္ ဆင့္ လြန္လာတဲ့အခါ အရက္အ ရွိန္နဲ႕ ေသြးၾ<ြကၿပီး ထုိးၾက ႏွက္ၾက ကန္ၾက ေက်ာက္ၾက မႀကီးမငယ္နဲ႕ နပန္းထလံုးၾကတဲ့အထိ ျဖစ္ၾကတဲ့ ႏုိင္ငံေက်ာ္ႀကီးေတြအထိ  ေတြ႕ဖူး ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ သူတို႕တစ္ ေတြဟာ လူသာမန္ေတြ မဟုတ္ ေတာ့ပါဘူး။သူတုိ႕ဟာအရက္ရဲ႕ ေက်းကြၽန္ေတြ ျဖစ္သြားတဲ့အတြက္ အရက္က ေစခုိင္းသမွ် အစအဆံုး အသံုးေတာ္ခံေနရတဲ့ အ႐ူးေတြ အျဖစ္ ျမင္ပါတယ္။ ဒါထက္ပုိၿပီး အေျခအေန ဆိုးသြားရင္ေတာ့ ဘာ ထရန္ရပ္ဆဲလ္ရဲ႕ စကားကိုယူၿပီး 'ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ခဏ သတ္ေသၾက တဲ့သူေတြ' လို႕ ေျပာရပါေတာ့ မယ္။
အမွန္ပါပဲ။ ကမၻာသိတဲ့ အဂၤလိပ္လူမ်ဳိး ေတြးေခၚပညာရွင္ ဘာထရန္ရပ္ဆဲလ္-Bertrand Russel က"Drunkenss is temporary suicide,the happiness that it bring is merely negative a momentary cessation of unhappiness" - 'အရက္မူးတဲ့သူ ဆိုတာ ကုိယ့္ကုိယ္ကို ခဏသတ္ ေသတာပဲ။ အဲဒီက ေပၚလာတဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈဆိုတာကလည္း အႏုတ္ သေဘာပဲ ျဖစ္ၿပီး တဒဂၤ စိတ္ညစ္ ေပ်ာက္႐ံုပဲရွိမွာပါ' လို႕ ေျပာခဲ့ဖူး ပါတယ္။
မူးလာေတာ့ လူမွန္း သူ မွန္းမသိ၊ ေကာင္းတာဆိုးတာ မခြဲ ျခားႏုိင္၊ ဂါရဝတရားေတြ၊ ျပည္သူ႕ နီတိေတြ ေပ်ာက္ဆံုးကုန္႐ံုမက ဟီ ရိၾသတပၸဆိုတဲ့ အရွက္တရား အ ေၾကာက္တရားပါ ကင္းမဲ့သြားေလ ေတာ့ ဘယ္မွာလူလို႕ ေခၚႏုိင္ပါ ေတာ့မလဲ။ အရွက္အေၾကာက္နဲ႕ လူလုပ္တဲ့ လူ႕ေလာက၊ လူ႕က်င့္ ဝတ္သိကၡာနဲ႕ လူလုပ္တဲ့ လူ႕ေလာ ကမွာ အဲဒါေတြလံုးဝ မရွိေတာ့တဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ ဘယ္မွာ လူ ဟုတ္ပါေတာ့မလဲ။ လူရဲ႕ ႐ုပ္ခႏၶာ ႀကီးနဲ႕ လႈပ္ရွားေနေပမယ့္ သူဟာ ေသေနတဲ့သူလို႕ ေျပာရင္ ရပါ တယ္။
ဆရာႀကီးတစ္ေယာက္က ေျပာဖူးတယ္။ အရက္နဲ႕ ပတ္သက္ ရင္ အရက္နဲ႕အာနိသင္ကို သိခ်င္ လို႕ လက္ေတြ႕စမ္းၾကည့္ဖုိ႕ ဘယ္ ေတာ့မွ မႀကိဳးစားပါနဲ႕။ အရက္ တစ္စက္ကုိေတာင္ လွ်ာေပၚတင္ မလ်က္လိုက္ပါနဲ႕။ တကယ္လို႕ မ်ား အရက္ကုိ တစ္စက္ေလာက္ လ်က္မိၿပီဆိုရင္ အဲဒီက အစခ်ီၿပီး တစ္စတစ္စနဲ႕ အရက္ရဲ႕ေက်း ကြၽန္ျဖစ္ဖို႕သာ ျပင္ေပေတာ့တဲ့။
ကုိယ့္ကုိယ္ကို ခဏ ခဏ သတ္ေနတဲ့ အရက္၊ ကုိယ့္ ကုိယ္ကုိ ခဏခဏ ႐ူးသြပ္သြား ေအာင္ လုပ္ႏုိင္တဲ့ အရက္၊ ဒီ ခဏ ခဏေတြက အစပ်ဳိးလိုက္ရာက တစ္ဆင့္ ေနာက္ဆံုးတစ္ဘဝလံုး ထာဝရ ပ်က္ခဲ့ရတဲ့သူေတြ ခင္ဗ်ား တို႕ အနီးအနားမွာ လက္ညႇိဳးထုိး မလြဲ ရွိေနပါလိမ့္မယ္။ သူတုိ႕ဟာ ခင္ဗ်ားအတြက္ ျမင္ဆရာနဲ႕ ၾကား ဆရာေတြ ျဖစ္မွာ အေသအခ်ာပါ။ အေရးႀကီးတာက သူတို႕ဟာ ျမင္ ဆရာ၊ ၾကားဆရာအဆင့္ထက္ပုိၿပီး ကုိယ့္ရဲ႕ သင္ဆရာေတြ ျဖစ္မသြား ဖို႕ေတာ့ သတိထားရလိမ့္မယ္။
ဘာေၾကာင့္လဲ၊ ေကာင္း တဲ့ကိစၥအတြက္ အာစရိယေပါင္းစံု  ကုိ ခ်ဥ္းကပ္မိတာ ျပႆနာ မရွိ ေပမယ့္ မေကာင္းတဲ့ ကိစၥအတြက္ သြန္သင္ေပးမယ့္ ဆရာတစ္ ေယာက္ေလာက္ ထားမိရင္ေတာ့ ငါးပါးသာမက သံဃာစင္ပါ ေမွာက္သြားႏုိင္တယ္ဆိုတာ သတိ ထားၾကေစခ်င္လို႕ပါပဲ။